Dalam cuti sekolah pada 27 Mei 1995, sekumpulan guru berkereta tiba di Kuala Perlis bagi menaiki feri ke Kuah. Mereka mencari tempat letak kereta.
Penjaga kereta: Abang boleh hantak sana ...
Guru: Encik bercakap dengan siapa?
Penjaga kereta: Dengan Abanglah.
Guru: Panggillah saya “Encik” sahaja, bukan ”Abang,” sebab kita tidak bersaudara.
Penjaga kereta: Elleh! orang kereta lagi besak tak pernah kata apa pun.
Adalah mustahil pemuda yang menjaga kereta itu betul-betul yakin bahawa panggilan Abang itu ialah bentuk yang sopan bagi memanggil orang. Dalam konteks perniagaan, panggilan yang dikehendaki ialah panggilan yang sopan atau berbudi bahasa. Panggilan Abang adalah panggilan mesra dengan ahli keluarga atau kenalan sekampung. Panggilan Abang adalah sama sahaja tarafnya dengan panggilan Kakak dan Mak Cik, di atas tadi. Semuanya mengakibatkan pelanggan merasa direndahkan.
Dialog yang berbudi bahasa
Penjaga kereta: Encik (atau Tuan) boleh hantar kereta Tuan ke sana..
Guru: Encik bercakap dengan siapa?
Penjaga kereta: Dengan Enciklah.
Guru: Terima kasih, Encik.
tarikh capaian: 9 Julai 2010
No comments:
Post a Comment